Claude Monet (1840 - 1926) LEZING EN TENTOONSTELLING

Wie kent ze niet: de wereldberoemde waterlelies van Claude Monet (1840-1926)? Maar wie heeft deze kleurexplosies op doek in werkelijkheid gezien en zich verloren in de spiegelingen, niet meer wetende waar water begint en lucht ophoudt?

Monet begon op 24-jarige leeftijd landschappen te schilderen in de buitenlucht, vooral in de omgeving waar hij woonde: in Argenteuil het beroemde veld met klaprozen, en in Giverny scènes uit zijn beroemde tuin. Als hij buiten schilderde, probeerde hij in zijn werk 'het moment' te vangen. Dit is onder meer goed te zien in de serie ‘Kathedraal van Rouen’ waarin hij tientallen keren dezelfde kerk schilderde, maar steeds met ander weer en op een ander moment van de dag. Hierdoor ontstaan schilderijen met verschillende kleuren en vormen. Monet werkte dikwijls tegelijkertijd aan meerdere schilderijen uit een serie, omdat het licht van de dag steeds veranderde. Monet was een meester in het weergeven op doek van wat hij zag. Hiermee is Monet geslaagd in wat de impressionisten wilden doen: vastleggen van het visuele aspect van de alledaagse werkelijkheid, zonder gepsychologiseer of verwijzing naar de klassieke oudheid of andere historische thema's.

Monet was ongelofelijk productief. Hij heeft ook veel geschilderd buiten Frankrijk, ook in ons land, vooral in de Zaanstreek en in Amsterdam.

Het Gemeentemuseum Den Haag heeft dit najaar een tentoonstelling ‘Monet, tuinen van verbeelding’. Daarin worden veertig internationale topstukken bijeengebracht. Het schilderij Blauweregen uit de eigen collectie van het Gemeentemuseum is het stralende middelpunt.

In de lezing vertelt onze docente uitgebreid over Monet, zijn werk (met name ook zijn ‘tuinen’) en zijn plaats in het Impressionisme. En wij gaan op bezoek in het Gemeentemuseum voor een rondleiding over de tentoonstelling.